Вучням было цікава даведацца аб стварэнні германскімі агрэсарамі на тэрыторыі Беларусі магутнай лініі абароны “ Фатэрленд”. Але, нягледзячы на такое жорсткае супраціўленне ворага, наступленне войскаўЧырвонай Арміі разгортвалася паспяхова на ўсіх напрамках. 3 ліпеня 1944 года была вызвалена сталіца Беларусі, горад Мінск быў цалкам ачышчаны ад ворага, 16 ліпеля быў вызвалены Гродна, 28 ліпеня – Брэст.
Вялікую ролю ў перамозе савецкага народа ў ВА вайне адыгралі і партызанскія групы, брыгады. Асабліва вылучыліся ў баях камандзіры партызынскіх фарміраванняў Б.А. Булат, Ф.А. Малышаў,Г.А. Такуеў і іншыя.
У вызваленні Беларусі актыўна ўдзельнічалі падпольшчыкі і насельніцтва. Беларускі народ дапамагаў Чырвонай Арміі не толькі непасрэдным удзелам у барацьбе супраць акупантаў, але і самаахвярнай працай, дапамогай раненым.
У ходзе ШАГа 2 вучні актыўна абмяркоўвалі пачутае ў Шаг 1. Яны выказвалі свае думкі і меркаванні наконт таго, якую важную ролю ў вызваленні краіны адыгрывалі партызаны і падпольшчыкі. Вучні, члены клуба “ Пошук” расказалі аб дзеяннях партызанскіх атрадаў імя М.І. Калініна, імя Кутузава,атрада “Гроза”, партызанскай брыгады “ У імя Радзімы” , якія дзейнічалі на тэрыторыі Свіслацкага раёна і ў раёне Белавежскай пушчы, недалёка ад нашай вёскі.
Вучні выказвалі меркаванні і адносна рэйкавай вайны. Дыверсіі на чыгунцы паралізоўвалі рух нямецкіх эшалонаў са зброяй і жывой сілай, таксама вораг не меў магчымасці эвакуіраваць свае часці па чыгунцы. Вучні разважалі і аб тым, што вельмі вялікае значэнне для перамогі мела аперацыя “Баграціён”. Дзякуючы дзеянням войскаў 1, 2, 3-га Беларускага і 1-га Прыбалтыйскага франтоў перастала дзейнічаць адна з самых магутных групіровак вермахта – група арміі” Цэнтр”. Перамогу набліжалі і савецкія авіяцыйныя часці арміі разам з авіацыйным палком французскіх лётчыкаў
“ Нармандыя”.
Усе гэтыя дзеянні савецкага народа і беларусаў у тым ліку садзейнічалі перамозе на ворагам.
У ходзе ШАГа 3 “Мы падводзім вынікі” вучні прыйшлі да высновы, што толькі аб’яднаўшыся, згуртаваўшыся разам, не шкадуючы сваіх сіл савецкі народ перамог у гэтай страшнай вайне.
Вучні выказалі жаданне пазнаёміцца з гісторыяй вызвалення сваёй вёскі, знайсці звесткі і падрыхтаваць паведамленні.

Калі пачалася вайна, мясцовыя актывісты – настаўнікі-камуністы, камсамольцы з вёсак Грынкі, Раманаўцы тайна збіраліся ў сельскім клубе, слухалі звесткі з фронту па радыё, якое пасля кожнай сустрэчы акуратна загортвалі ў анучку і закопвалі ў агародзе, пісалі і расклейвалі лістоўкі з антыфашысцкім зместам. Аднак неўзабаве аб дзейнасці падпольшчыкаў стала вядома новай уладзе. Уначы 6 сакавіка 1942 годы немцы арыштавалі і расстралялі дзевяць мясцовых актывістаў: Сцяпана Міхайлавіча Болбата, Сахарчука Макара Гаўрылавіча, настаўнікаў Варонка Аляксандра Восіпавіча, Варонка Сяргея Восіпавіча, Івана Пятровіча Лукшу, Сахарчука Анатоля Макаравіча, Пічкоўскага Восіпа Вікенцьевіча, Касцюка Восіпа Максімавіча, Байду Іосіфа Данілавіча.
Пахаваны яны былі ўсе ў адной магіле на могілках на хутары Ятвеск. Ужо пасля вайны, у 1968 годзе, на месцы пахавання быў устаноўлены помнік. За помнікам даглядаюць вучні Грынкаўскай базавай школы – члены грамадзянска-патрыятычнага клуба “Пошук”, работнікі мясцовай установы культуры.
Мітынг пачаў работнік Грынкаўскага сектара клубнай і бібліятэчнай работы Дзяцел Арцём. Настаўнік гісторыі , кіраўнік клуба “ Пошук” Грынкаўскага дзіцяча сада – базавай школы Мацюк Н.М. расказала аб трагічнай падзеі, якая адбылася ў сакавіку 1942 года, зазначыла, што час сапраўды вымяраецца памяццю: 10 гадоў назад на такім жа мітынгу прысутнічалі дочкі двух расстраляных педагогаў і ўнучка Болбата С.М., а сёння на гэтым месцы стаяць іх праўнукі, якія разам з прысутнымі аддаюць даніну павагі сваім продкам. Памяць перадаецца ад пакалення да пакалення. Члены клуба “ Пошук” Пекар Карына, Пажарыцкая Вера, Франкоўская Маргарыта, Трахімік Аляксей, Нарэўская Беатрыса расказалі сабраўшымся пра загінуўшых аднавяскоўцаў, прадставілі іх партрэты. Самалевіч М М., работнік мясцовай установы культуры, адзначыла, што вельмі важна і далей захоўваць памяць аб загінуўшых, успомніла, што яшчэ ў школьныя гады, калі вучылася ў Ятвескай школе, вучні разам з настаўнікамі даглядалі магілу і ўшаноўвалі памяць аб ахвярах. Сённяшняму пакаленню вельмі важна працягваць захаванне памяці.
Кожны з прысутных, а гэта і старшыня сельскага выканаўчага камітэта Качко М.Ф., і намеснік дырэктара СУП "ВМК-Агра" па ідэалагічнай рабоце Кісялеўскі Б.Б., і ўнучка Болбата С.М. Гінч С.В. выказалі словы падзякі ініцыятарам мерапрыемства Мацюк Н.М. і Самалевіч М.М., падкрэслілі, як важна перадаваць гэтую памяць новым пакаленням.
Запальваннем лампад і хвілінай маўчання прысутныя ўшанавалі памяць загінуўшых. Мітынг закончыўся ўскладаннем кветак і пажаданнем усім мірнага неба.